Voormiddag
Dagelijks zwaait de Beste Dierentuin van Europa om klokslag 10 uur zijn 18de eeuwse poorten – we zijn immers gelegen op het prachtige en authentieke domein van een oude cisterciënzerabdij – open voor het grote publiek. Op dat moment ben ik doorgaans al minstens een uur aanwezig in het park. Tijdens het binnenwerken van de obligate sloten koffie – op het bureau van een ex-journalist stapelen de lege tassen zich gauw op, zullen collega’s bevestigen – neem ik kort GoPress door (wat zouden we zonder zijn?), alsook de belangrijkste sociale media. Als het ergens brandt, vinden we de eerste rookontwikkeling meestal op Facebook of Twitter, onze meer dan 600.000 volgers werken als een uitstekend detectiesysteem.
Vervolgens ga ik na waar die dag in het park leuke content te verzamelen valt, die al dan niet interessant kan zijn voor media-coverage. Vaste prik daarbij is een passage aan het bureau van de Zoölogische Dienst, waar secretaresse Vanessa en directeur Tim altijd op de hoogte zijn van het laatste kwaaltje of nieuwtje bij onze meer dan 7.000 dieren. En wat blijkt: er is reden tot feest vandaag, want onze gorilla Shomari wordt net 12 jaar oud. Hij is één van de zes Westelijke laaglandgorilla’s die hier verblijven, een ondersoort van deze majestueuze dieren die als ‘kritiek bedreigd’ genoteerd staat op de Rode Lijst van de IUCN (International Union for Conservation of Nature). Als Pairi Daiza zijnde maken we deel uit van het erg belangrijke EEP (Europees kweekprogramma) voor deze soort in gevaar, omdat we met zes mannetjes een bijzonder interessante genenpoel huisvesten voor gorilla’s over heel Europa.
De verjaardag van Shomari is dus een uitstekende gelegenheid om de aandacht te vestigen op dit belangrijke conservatiewerk. Shomari zelf zal het natuurlijk worst wezen: hij krijgt van zijn verzorgers een kleurige, leuke bordkartonnen taart, gevuld met nootjes, fruit en andere lekkernijen. De foto’s die van dat kleine ‘verjaardagsfeestje’ genomen worden, zullen we vervolgens delen op onze sociale media, met daarbij informatie over de gevaren die de laaglandgorilla bedreigen. Iedereen tevreden.
Middag
Lunchen doen we iedere middag in een feëriek kader. Of dat nu de tropische serre l’Oasis, het gastronomische restaurant l’Octopus of het authentieke Chinese paviljoen Le Temple des Délices is: smaken doet het altijd. Vandaag is er een kennismakingslunch voorzien met de nieuwe Wetenschappelijke Directeur van de Pairi Daiza Foundation, ons non-profitprogramma met als missie het behoud van ecosystemen en dieren in hun natuurlijke habitat over de hele wereld. Vandaag bespreken we welke projecten er de komende maanden op stapel staan. Dat kan gaan van een project om de geelbuikvuurpad – een paddensoort die enkel nog in de buurt van Luik voorkomt – in eigen land te redden, tot het ontwikkelen van een vaccin voor olifantenherpes – de belangrijkste doodsoorzaak voor jonge olifanten, zowel in dierentuinen als in het wild. Persoonlijk zijn het vooral deze projecten die mij weten te passioneren. Vorig jaar investeerden we maar liefst drie miljoen euro in deze non-profitprojecten, een bedrag dat dit jaar nog een pak hoger zal liggen.
Namiddag en avond
Na de steeds interessante lunch met de Foundation-verantwoordelijke, zet ik in een golfkarretje koers naar The Last Frontier, onze nieuwe Canadese ‘wereld’ die in juni openging en waar bezoekers kunnen logeren in het Pairi Daiza Resort. Tot dat Resort behoren maar liefst twintig Indianenlodges met zicht op de bruine beren, zwarte beren en Canadese wolven. Vannacht bracht een journalist van Het Laatste Nieuws er samen met zijn fotograaf de nacht door in het kader van een belevingsreportage met een volledige review over de ervaringen die hij beleefde. Om de journalist de best mogelijke foto’s te bezorgen, spreek ik met één van onze berenverzorgers af dat de dagelijkse voedersessie van onze bruine beren in de nabijheid van zijn lodge zal plaatsvinden. Voor de beren betekent het zoals gewoonlijk heel wat lekkers, voor de journalist en de krant in kwestie zijn het prachtige foto’s vlak voor het raam van de slaapkamer. Een kleine moeite, iedereen tevreden. Een lang gesprek over The Last Frontier en alles wat we er onze bezoekers aanbieden volgt.
Later komt onze CEO Jean-Jacques Cloquet – een uitermate joviale peer die vorig jaar de overstap naar ons maakte nadat hij bij Charleroi Airport als ‘Manager van het Jaar’ verkozen was – er ook nog even bij. Hij geeft aan de journalist in kwestie graag nog even de toekomstplannen van Pairi Daiza mee. Met een tweede Resort in volle aanbouw is er immers heel wat om over na te kaarten. De dag eindigt zo op het terras van ons gastronomische restaurant L’Octopus, met zicht op de brullende Stellerzeeleeuwen tegen de achtergrond van een ondergaande zon.
Zo is het dus best goed toeven, hier in de Beste Dierentuin van Europa.
